Biraz durdu. Yanında yürüdü biraz daha yürürken hep önüne baktı. Yerde belki kafasının içinde bir yerlerde durumu çözecek durumu istediği gibi çözecek bir şeyler arıyordu ayakkabısının ucundaydı tam gözleri buldu.
”Son bir kez biterken benimle dans eder misin?”
Şimdi bu zamanda hem de “The Last dance for me.” daha meşhur olmamıştı sordu. Başka bir daha nerede ayrılık gelmişti, ayaklarının ucunda başka aklına bir şeyler gelmemiş gelememişti. Bakmadı suratına yine ayakkabısının ucuna baktı yere baksa gözlerine bakabilse yanmadan içi kendini tutabilse.
Biterken dans etmek “ Kurtlarla dans” filminin çekilmesine yıllar var o sıralar.
Dans etmek.
Baksa görecek canlı gözlerin olmadığını öldüğünü. Dans ederken bakmak istediği bu olmalı.
Veda ederken gözler ayakkabısının ucunda, gözlerde binlerce kümülüs birikip duruyor bir yerlerde bir şimşek bir fırtına ardından sağnak, şimdi yerde ayakkabısının ucunda.
Başka zaman söylense karşılığı gülümseme.
O şarkıyı bir daha bir daha. Şimdilerde dünyadan daha yaşlı bir şarkı, bir hikaye. İçinde kalmış bir ıslık, Nisan, güneş nazik dokunuyor yakmıyor daha.
Oldukça basit bitti kelime bu bitti. Kelimeler umursanmaz bir yere anlaşılmaz bir yükseğe çıkmış oradan seyrediyorlar yürüyenleri.
Kaldırıp gözlerini bakmıyor, gözlerine, kelimelere.
Ayakkabısının ucunda yere bakıyor. Gözlerinde kümülüsler. Az sonra sulu sepken her şey.
