Bir yere kadar dahası yok işte. Bir anda istediğimiz yaşamak dediğimiz neyin ne olduğunu bilmeden belki bir yere kadar dahası yok ilerisi yok. Diliyorsunuz adaklar adıyorsunuz söz veriyorsunuz yemin Billahlar şu kadar bu kadar duyduğunuz gördüğünüz bildiğiniz gördüğünüz değil tabii gördüğünüzü sandığınız değerler. Hayatınızın sonuna kadar yapmak istediklerinizi yazın kendinize […]
Post Tagged with: "insan"
Yalnızlığım yetiyor bana iyi geliyor diyordu. Yalnızlığın bel ağrısına diz ağrısına pazarda kapı önünde rastlandığında konuşulan tavsiye edilen ceviz yaprağı muz kabuğu mercimek köftesi karşı komşunun getirdiği bol limonlu çorba tanımı. Üstelik azı karar çoğu varmış çok koyma bana bu kadar yeter kıvamı iyi kulak memesi tam da. Yalnızlığa gidilir […]
Kitapları almayı severim. Raf raf hepsini gözden geçirmeyi alıp arkasını okuyup bu neymiş bırakmayı dolaşmayı belki saatlerce kafama birini takmayı yazar tutmayı yazar taraftarı olup bazılarını sevip bazılarını kapalı gözlük tıkalı kulaklık sevmemeyi kelimelerini sıralayışlarını dizişlerini belki. Kitap almayı severim yetmez kendime ait bir törenle kahve mi koyup yasak olsun […]
Çocukluğu vardı avucunda sıkıp ölecek narinlikte serçe gibi korkak ürkek geldiğinde. Yüreğin atardı çıtır çıtır soğan kabuğu sesi gibi sesi. Çocuk olan sen değildin sadece çocuktu herkes çocuk parkıydı ortalık. Şairin acemi bulutu geliyor arkasına geçip epey bir görünmez oluyorsun az bir şey bulutun arkasında o da bir gölge çok […]
Daha güzel bir dünya dünyan olacağı belli belliydi. Rağmenlerin olmayacak hayatında siliniverecekti birden. Gitmelerin gidişlerin hep iyi tarafları söylenir sırf bundandır ona yaslanılır öyle gidilir gidilmesi o yüzden gereklidir ya. Kandırılması kolay olan tarafından gelir rüzgar alır götürür inandıran bir esintiyle. Sonrası bilinmez. Rağmenler ortadan kalkar başka oluşu ondandır söylenen […]
