Elini Sürme Kalsın

yanlizlik-uzerine-hayat

Yağmur tek tek  yalnız damlalarıyla aynıyı yapma tanımıyla sürü tek tek yalnız bireylerinin aynıyı yapma tanımıyla aynı gibiymiş aynı tüyden aynı türden. Pirinç tanelerine tek tek bakmadan kim kaç derecede daha güzel pilav oluru bile dert etmeden düşünmeden. Dalgaları bile herbiri bir başka rüzgarla iteklenip kıyıya vururken daha dün hiç de hırçın değil sakin sakin okşarken kıyıya vurdusu kırdısı yokken.

Birden bile değil yavaş yavaş el ayak çekip gidilen aynılıktan biraz dur dinlen biraz şu tarafa biraz bu tarafa sıkı yürü önden daha da filan ormanda olsa neyse ortalık yerde artık aynı renkte aynı tüyde aynı soluklar aynı solumalar olmadığında içine girmediğin dışında kaldığından yok olmalara silmelere silinmelere aldırmadığında biliyorum sende ben gibisinlerin artık çok uzak bir yerlerde başka bir uzak köşede sana benzemekten çok uzak sadece o da artık aynılıkta değil sen de değil.

Ne zaman nerede nasıllıklar el değiştirmiş ondan ona paylaşmasan daha yerinde kutsallıkları az bile olsa elini sürme kalsın öyle dokunma şirinleşip bir daha başka birine bir başkasına kutsallığı bozulmadan.

Nasıl bir ölçmedir sen daha çok ben daha az biraz daha kat yalnızlığı daha koyu olsun az koy koyulaşmasın terazisinde mıncık mıncık yoğurup demlemeye alın bir süre mayalansın kıvamı da var mı?

Tercih desen istek desen talih kader felan fıstık eline ne geçti ne kaldı elinde hesabına da denk gelmeyen çuvala sokup ne geldiyse eline denilecek de olmayan.

Yorum Bırak

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*

code