Bu sana çocuk. Uyumadan az önce belki uyku tutmuyordur. Hayatın masalı. Hayatın masalı devler cüceler periler öcüler filanlar fişmekanlar dır, değildir. Kediyi seversin cırmalar o da var değil. Masalların hep sonu vardır başı başlarken masal olduğunu bildiğinden bileceğinden bilmediğinden daha sonra nereden başlamıştık nasıl bir anda hep bir anda başlar […]
Post Tagged with: "insan"
Kelimeler gelir oyuncağın olur kelimelerin oyuncağı olursun. Mademki. Kelimenin ardından o kadar çok şey gelir akla gelir dile zor gelenleri olur. Mademki artık. Boğazına bir düğüm oturur. Sonra sıralanır peşinden zannetme şöyle zannetme böyle yok böyle olur zannetme. Zannetme denilenlerin hepsi olur. Olacağı bilinir tıpkısının aynısı olur. Olunca bilinen olacağı […]
Acıyor kanıyor yazılmıyor acırken kanarken yazılmıyor okunmuyor da. O zamanlar bir sessizlik oluyor bedeninde bir tembellik umarsızlık oluyor. Çocuk doğuyor doğduğunda bir değil iki üç. Eksiliyor sonra yaşadıkça yaşadığı her gün her an. Çocuklar eksik değil fazlalar ikiler üçler. Eksik hiç değiller. Öğrendikçe bildikçe bir şeyleri, amigdalası doldukça korkularla çirkinliklerle […]
Başlarken her şey başkayken başka duygularla çarpıp bir korna bir ıslık bir küfür ayağa kalkış bir süt taşması başka yerlere başka şeylere. Kalabalık kafaların yazı ile ilişkisi böyle mi olur olmalı sanmam. Bu kadarlık sadece sadece buranın bu zamanın. El konmuşluklar hayata zamana rüzgara uykuya sesle yumrukla bakışla güçle. Karşı […]
Adanıları karıştırınca hep iyi hep güzel pek olmaz neşelisi biraz dahası hep hüzün hep eksikli hep acılı hep kaybolmuşlu yok olmuşlusu. Hatırlayınca hatırlanınca anlatılmaz üstü örtülür kaldırılmaz örtüsü bakılmaz biraz hınzırcası biraz utanmazcası bile olur. Pek ilintili değil olsun. Kötü bir şarkı akla kötü şeyler getirir. Je taime mon a […]
