Yağmur üstüne bir deli rüzgar kulağa şarkı çok eski içine onca beyin kıvrımlarına saklanmışlığı saklamış her biri ayrı bir yerlere götüren. Rüzgar deli alabildiğine binsen kanatlarına şarkının dokunduklarına uğradıklarına bir ona bir şuna derken yanında olmaklıkların bitirilmiş tabak sıyırmaları bile kalmamışlıklar.
Deniz lüksün olmuş her türlü çılgınlığına eyvallahlarda ergenlik tripleri bile ilaç olmakta kendini bile duyamayacak kadar çığlıklarını bile rüzgara ayak uydurmakta.
Kalabalıklarda bile takıldığın birlikteliğin yalnızlık boynuna dolanmış yine bir başka son tango seninle istemesende yok desende son birliktelik diyecek olmayı ne çok istesende. Seni rüzgara bırakıverse alıp götürse bir başka rüyaya bir kucağa bir başka göze bir bakışa.
Bir sarhoş monoloğuna uykun gelmişliklerde bile bir ninni bir bir şeyler içinde ne var diye bile sorgulamadığın tatlı bir beşik sallantısında yalnızlığın teknesinde acabalarında.
Geldin mi?
Otur bir beş dakika kalkarız bile değil içine sinmişlik. Paylaşılacak değerde birisi olmayınca sana kalmışlıkların adı yalnızlık bırak öyle dağınık kalsın hali.
