Şimdi Tutmayan Dileklerin

Çocukluğunda ne biliyorsan o kadar senin dileklerine benzemiyor. Masallarda gelip kurtaran o da değil. Sporculardan filmlerden benzerini bulmak istediklerine de benzemiyor. O kadar geceler boyu ergenliğinin çok uzun süresinde dilediğin de değil. Hepsinden yavaş geçen hayatın o incecik zımparaları yardımıyla olmazlayıp. İstediğin, geceleri ergenliğinde dualar ettiğin, dilek tuttuğun, havuzlara paralar attığın, adada yokuşu tırmanıp olmaz ama ya olursa makaralarla ip boşalttığın, parça kumaşları olmadık yerlere bağladığın yıldız kayması beklediğin saatlerce bir öncesinde yarım kaldı şimdi tamam olsun üşüyüp vaz geçmediğin. Pazarlık yapılmaz ama sen yine de böyle şöyle olsun bende dediğin. Uzunca çirkin hiç olmayan peşinden koşulan o da senin peşinde masal, hayal, rüya hayatın tanzimi, böyle olursa bu bütün planlar, metro, otobüsler, cafeler, köşeler şimdi çarpacak ellerimdeki suya düşmesin, bende planları. Bu gün olmadı yarınlar.

Çocuk olmak

Şimdi ettiğin tutmayan dileklerin elin belinde karşında yanında bir yerlerde bakıp onca yıl nerede bu istediğim değil. İnternetten alsan aç telefon benim ısmarladığım bu değil alın bunu geri bütün ödediklerimi iade edin yoksa. Mağazadan alsan kutunun üstünde ki resim bu değil, bir de kafasına çarpacaktım ama neyse.

Şimdi nasıl bir yanlış anlama olduğunun hesabını sormak üzere ellerin belde.

Hayat bir kuklacı edası ipler başka ellerde.

Yorum Bırak

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir