Kaybedişlerimize isim takarız şundan, bundan. Aslında bizde biliriz ki taktığımız isim o kadar da doğru değildir. Yaşadığımız son elli seneye bir bakın, tercihlerimizin hangisi doğruydu?
Kaybetmekten korktuğumuzda verdiğimiz yanlış kararların bizi nerelere getirdiğine bir bakın. Siyasi olanları boş verin onla daha vahim ama siz kişisel kararlara bakın. Kendimize yakıştıramadığımız mükemmel yerine ikinci de garanti olmadığından seçtiğimiz garantinin ortalama altı olması tercihlerimize nerelere geldiğimiz. Hak edilmemiş etmeyenlerin ulaştıkları yerlere bir bakın. Bizi ne doktorlar, ne mühendisler hikayesi anlatıyorum farkında mısınız?
Çok zengindi ama beyaz çorap giymişti, ben istemedim değil anlattığım o da olabilir belki ama o değil. Tercih etseydin belki olacaktı yerine garanti bu olur tercihleriniz anlattığım. At yarışında hep tutturup hiç kazanamamaktan bahis ediyorum, hep oynayıp hiç kazanamamak riskinden kaçmaktan. Hayatımızın nasıl bir ortalamanın alt düzeyinde gittiğini bir düşünün. Hak ettiğimiz bu mu? Hangi tercihinizin size kazandığınız duygusunu, bir şeylerin sizin de olabildiğini yaşattığını. Yoksa tamam bu iyidir, kaybetmekten iyidir dediğinizi her seferinde.
Artık tadamadığımız lezzetlerin bizim daha kötü lezzetleri kabul ediş tercihimiz olması mı? Artık ulaşamadığımız güzelliklerin, var olan değerlerimizin artık ulaşılamıyor olması bundan mı? Sorgulayın, bütün arkadaşlıklarınızı , dostluklarınızı, sevgilerinizi, selamlaşmalarınızı, merhabalarınızı, iyi akşamlarınızı, elvedalarınızı, buradan, o taraftan, yarın geç mi? şimdi olmaz mı? daha yükselir mi? Şimdi nerede? Ortalama kaçtı? Dört buçuk beş yeter. Rahatsız etmedim değil mi?
Yanlış tercihler hayatımızın her evresinde oldu, olacak, olmalı. Ama bu sıralar benimde kendimde sorguladığım bu kadar yanlış tercih yapılırmı? Ama malesef insanız oldu diyorum. Ama toplumun her yaş grubunda gözlemlediğim ben, benim doğrularım, benim isteklerim, önemli olan benim…. Belkide bu kadar teknoloji ama kocaman bir yanlızlık.