Karne alan öğrenciler
Bugün karne günü. İlk ve orta öğretimde yarıyıl bitiyor.
Dön kırk, kırk beş yıl öncesine.
Takdir belgesi de getirdim. On zayıflık karne de…
Ama bir başka güzeldi. Bir başka lezzetti gençlik.
Başımda duman, yağmurda ıslanmamak, karda üşümemek, düşmemek, rüzgara karşı bağrı açık yürüyebilmek.
Senin kaç zayıfın var sorusuyla rekora koşmak. O günlerin en güzel olduğunu bilememek. Zayıflarla yıkılmak, takdirle uçmak ama en güzeli o günleri yaşayabilmiş olmak.
Karne alacaklara diyorum ki;
Sorun yakınlarınıza, büyüklerinize. Anlatsınlar babalara karne nasıl gösterilir? Misafirlerin karne merakı neden çoktur? Neden o gün oturmaya gelirler? Nereden çıkar bu karne hüznü? Dünyanın sonunun yaşanacağını zannettiğiniz o akşamlar nerede kaldılar?
Hepsinin sizi ve onları şimdi gülümseten ama o günlerde üzüldükleri, ağladıkları hatta evden kaçıp bir yerlere saklandıkları anıları olduğunu bilin..
Sormayın şimdi neden diye ..
Babamız nasıl öğrettiyse biz öyle o rolü oynarız diyebilirler..Haklılardır..
Özledikleri babaları olunca o koltukta onu oynamakta bir şeydir..
Karnelerin güzel olduğu , içten incelendiği , hataların düzeltilebilen şeyler olduğunun unutulmadığı bir karne akşamı diliyorum..
