Demir yolu rayları gibi birbirine yakın birbirisiz olmayan birbirine değmeyen. Hiç bir şeyi olduğu bırakmayız kalmaz. İnsanın iki çizgisi hem ruhsal hem fiziksel olarak başlangıcı ağız ve beyin bitişi kuyruk sokumu son omur ve anüs olan iki hat diye aklınızın bir köşesinde dursun. Gülü koparıp evdeki bardağa biraz daha güzel söyleyelim vazoya koymak daha güzel oldusu beynimize çakılı bir direk.
Bir günü daha bitiririz Bir acıyla neresi nerede neden olduğunu hatırlamadığımız, hatırladığımız her şeyin yanlış olduğu hiç olmadığı olmadığı.
Düşünmekte bir sağlıksızlıktır bilirsin. Hep bir kafandaki düzen, tabağın yeri peynirin kaşarın kesilişi, zamanı her şeyin sırası. Bir de tutup değiştirmek her şeyi, nefesi vermek sonra almak.
Benim istediğim gibi ol benze hiç olmazsa taklit et rol yap ben neyi istiyorsam ona benze.
O aslı varken benzese taklit etse ne olur?
O başka. Neye benzeyeyim? Neden? Değiş. Neden? Öyle istiyorum. Neden? Bir omuz silkiş. İşte.
Değişince o olmaktan çıkınca ben ben olmaktan sen sen olmaktan. Aynada ki aksimiz bile bir başka gelmez mi? Direniş sen sol kolunu o sağ. Böyle daha güzel o bile. Öyle ortadan bir şeyi sil, yerine senin istediğin lafın gelişi.
Gülü vazo da seviyorum.
Koparınca ölüyor. Tohumlarını kuşlar yemiyor, çiçeğini arılar karıştırıp tozlaştırmıyor sen sevdiğin için.
Ben böyle seviyorum daha güzel.
