Akşam olup da güneş kaçarken denize, olmadı dağların arkasına, oradan nereye. Ankara‘da apartmanların tepesini aydınlatıp en son “hadi bana eyvallah “ der kaybolup gider. Öyle belirsiz. Güneşin gidişinin bile “hadi eyvallah”ı vardır. Gidişlerin raconu vardır. Öyle silkinip üstünü başını çırpıp, gelişin gibi pattadanak gidemezsin. Anlatırlar yolculayanlar nasıl gidilir? Öyle hoşça […]
Post Tagged with: "ayrılık"
-“ Gitme demiştim. Kal bu şehirde. Bu şehir senin şehrin tamam hayatının bundan sonrasında benim sana söyleyecek bir sözüm yok, olamaz. Belki görüşmeyeceğiz hiç birbirimizi görmeyeceğiz bir daha. Ben senin nasıl olduğunu, sen benim ne olduğumu hiç bilmeyeceksin. Belki eski dostlardan birini görüp nasıl olduğunu olduğumu öğreneceğiz yarım ağız soruların […]
Parkın tahta masasının üzerinde açılmış gazetenin üzerinde büyükçe bir tutam çekirdek, biraz uzağında çekirdek kabukları yığını. Masanın iki kenarına oturmuş konuşmadan çekirdekleri tüketiyorlardı. Neredeyse saatlerdir aralarında ses çıkmamıştı. Gitmeye niyetlendi. Avucunda tuttuğu çekirdekleri tekrar çekirdek topağına kattı. Gitmeye niyetli değildi karşı tarafta oturan bir sigara yaktı. Sessizliğini bozdu masanın. “ […]
Gazetesinden kafasını kaldırdığında bahçe kapısından içeri girdiğini gördü. Katladı gazeteyi masanın üzerine koydu. İçeri çay koymaya gitti. Nasıl olsa sohbet uzayıp gidecek, bol bol çay içilecekti. Sohbet uzadı gitti. “Her gidiş, her ayrılık bir bitiş değildir ilişkilerde. Bitiş olduğunu taraflardan en az biri biliyorsa daha gidilmeden, ayrılık başlamadan“ Sustu bir […]
Takvim yapraklarını koparıp duruyorum, sapıtmadım her gün bir yaprak. Kopardığınız yapraklar çoğalınca arkasında yazanlar gibi hayat ve hatıralarda tekrarlıyor gibi geliyor. Her gün bir yaprak yeter mi? Bazı zamanlar yetmiyor. Aynı yaprağa sığınmış, saklanmış bir dolu zaman çentiği bir arada. Bazılarının arasına yıllar girmiş, bazıları aynı gün aynı yıl. Sadece […]
