İnsanın umutları hayalleri olmasa taş olsa kaya olsa kum olsa benzemese insana.
Umut yaşatır insanı. İnsan yapar. Umudun tuğlaları hayallerdir. Hayaller birer birer umudun duvarlarını örerler yapılandırırlar yeni dille.
Çocuğun dibine kadar yaşama sarılması bile daha çok sütün daha tatlı sütün hayalidir büyük ihtimalle. Yaşama yarım yamalak konuşarak yürüyemese de çocuğun hayali daha güzel her ne varsa.
Yaşamaya geliriz . İnsan oğlunun daha bir dünyayı dünyasını istemesidir yaşamak.
Daha dan sonra iyi kötü çirkin güzel büyük küçük gibi bir sıfat takılı değil. Öyle ki yaşam için o sıfatların hepsi diğerinin baktığı yerden tam aksi gözükebilir.
İyi bir yaşamın tanımı size bana bize onlara göre değişip durur. Her birinin yaşamı tanımı rengini söylemesi görmesi, tadını başka hissetmesi farklıdır.
Umudun hayallerin birazının kırılması dökülmesi tuz buz olması ağıza biracı tat vermesi ağızı bir acılıkla doldurması işte o çok kötü, umudun çoğu yitiriliyor.
