Yaşamanın başka bir adını bulma zamanı gelmiş olmalıydı. Kendini koydu masaya, masanın öteki tarafına da geçti. Kendinin ötekisi olmaya oturdu. Paylaşmadıklarını, anlatmadıklarını, kendine rağmenleri sorgulamaya oturdu.
Kuvvetli ışığın altında olmasa da öyle yara bere filan can yakma büyükçe can yakma fiziki aletler yok kelimeler var. Geçmişin kelimeleri.
Elinden tut kendi elinden hiç tutulmamışı kadar sıcak bir sıkış can havli yapışılmışından değil dostça avuncun içinde dolu sevgi varmış hiç biri uçmasın sıkması.
Bir dikelme horozlanma kendine bile. Yaşamanın bir başka adı olmalı bul onu kulağına oku birde üstelik. Bir şeylerin çoktan kalkıp gittiğine artık yoklara bul bir isim onlarsızlığa alışmaya.Çoktan adın koymuş olmalılar sen duymadın. Sende koy öyle kalsın. Hep kaybetmişlik kaybedilmişlikten daha büyüktür. Seninki küçük harfle başlasın yine de özel olsun.
