Gecenin sokağın üstüne çöküp, seslerin saklandığı saatler. Sokak lambaları eskisi gibi değil ortalığı aydınlatıyor alabildiğine. Örselenmiş hayatları anlatanların dayandığı o sönük ışık vermeyen lambalar akla geliyor sokak lambası denilince. Hani dibinde ders çalışılan ışığından kaçılıp öpüşülen lambalar. Işığından çok ulaşamadığı köşelerde ne olduğu kimin durduğu o karanlıktan neler çıktığı hikayeleri daha çok anlatılır. Bütün biraz düşünen insanların o gölgelerde saklanmış oralardan çıkan oralarda bekleyen anıları vardır o günlerden.
Paltolu yakası kalkmış şapkası alnına eğik sigara yaktığında orada belli olan bekleyen, kim geliyor? Kim gidiyor? Ona bakan büyük bir ihtimalle belki biraz da sarhoş, ayık onu anlayan. Sonrasında fişlenmiş olduğunu anlatan bir masa ötesi sorgu, bir burgulu acıtan kötü anılı geceler vücudun bir yerlerinde anlatırken bile sızlayan o günlerden kalma. Sokak lambası başka bekleyenleri de aydınlatırdı. Perdenin arasından bakılıp orada olduğu görülen sevgili, sabahı bekleyen artık o kadar birikmiş toplanmış yürekten birden fırlayacak bin bir sözcükle sabırsız aşık.
Tuncel Kurtiz, Nebil Özgentürk’e lambaların yanıp yanmadığını kontrol ettiği bir işini anlatırken bir parkın köşesinde olan önce taktırdığı ama aşıkların öpüştükleri bir yeri aydınlattığını fark edip kendisinin lambayı kırışını anlatmıştı. Çetin Altan Büyük Gözaltı adlı kitabında kapısının önünde perdeyi araladığında sigarasının ışığı gözüken birini de anlatır.
Yan komşumuz sevgili Erdal Öz’ü takip etmeye gelenlerin ayak sesleri yüzünden yurtdışında olan babamın yokluğunda annem, ben ve kardeşlerimi elimizde kıytırık bir çamaşır sopasıyla hırsız diye onlarca gece korkuyla birbirimize sarılıp sabahladığımızda çocukluğumun gölgeli anılarından. Aynı yerde Dursun Akçam ve çocukları Alper, Taner, Cahit yüzünden Kütahya ve Isparta Talebe yurtlarında öğrenciden daha çok polis uyuyor diye konuşulurdu o zamanlar. Lambanın ışığından sakınanlar ıslanır, üşür, sabahlarlardı. Acısını sonradan kapısında beklediklerinden fazlasıyla çıkarırlardı.
