Şair uyarıyordu “İşin kolayına kaçmadan ama…” İşin kolayına kaçmak. Bütün fizik, kimya, biyoloji, doğa, insan, bütün canlılar akıllı olsun olmasın hepsi böyledir. İşin kolayına kaçar. Aşklarda böyledir. Sevgilerde böyledir, birliktelikler, yemekler, içmekler, bir sohbet, dersler hele not alınacaksa, geçmek bilmeyen geceler uykuya teslim edilerek, gidilemeyecek yerler. Sınırsızdır kolayına kaçmanın yolu. Nehirler denize akar, dünya kendini güneşin kollarına bırakıp onun etrafında dönmeye başlamıştır döner, su öyle buhar olarak çok ta fazla kalmayı sevmez yağar, gözyaşları bile böyledir, dağı gördün mü yağarsın geçmek yerine onu. Çok emek verdin mi vaz geçemez olursun verdiğin çok gelir sana geri almak istersin. İşin kolayına sadece sen kaçmazsın, Her şey her durum işin kolayına kaçar dedim ya. Kolayına kacılan işler seni bir şeyleri çok verdin mi doğaya karşı geliyor olursun. Doğa sana direndiğin için karşı çıkar her şeyiyle zorlar seni, kolaya kaçmamanın kararını seni daha da güç harcatarak, daha bir şeylerden vaz geçirerek, bir dolu şeyi göze aldırarak, bir dolu şeyi gözden çıkarttırarak daha da , daha da test eder, sorgular, biraz belki de çok acıtır. Her şey de kolayına kaçmak vardır, birlikteliklerde, ilişkilerde, duygularda öyledir. Unutmak vardır. İşin kolayına kaçmanın en kolay yolu. Unutmak. Fizikte zemine ulaşmaktır. Kimya da son yörüngeyi doldurmaktır, Uzay da yörüngeye girmek dönmektir kendin güç harcamadan. İşin kolayına kaçmaktır yaşam.
