Paris’ te yağmur var. Paris’ te hep yağmur mu yağar her gün her gün her saat. Yağar benim Paris’im güneşi hiç sevmez görmez hep yağmurludur. Hayallerden kurulmuştur. Pave taşları tuğla duvarları parkları her yerinde başka bir ayrı belki hep aynı müzik. Hayallerle kurulmuştur. Senin dolaşmaların, senin gazete kitap karıştırmaların sen […]
Post Tagged with: "yağmur"
Her yağmurda olmasa bile siyah bulutlar göze ilişmesiyle o çok eski soruya. Ne kadar narin ne kadar korkak edilgen bir sesle sorulmuş bir soruydu. Şekerdi eriyecekti kaçacak yer yoktu ruhu saklamak ta yok ortalardaydı her şey yürekler canlar ruhlar hepsi çamların arasındaydı şimdi ağaç olmuş fidanların gökyüzü simsiyahı birbirlerine sokulmak […]
Yağmur yağıyor. Gelsen gönderemem, göndersem gitmezsin, gelmezsin, gelemezsin o günlerden. Karanlık günlerden içinden ışığı çalınmış araklanmış, bahar desen pek bahara da benzemiyor. Dokunulmayacak yaşlarda da bu karanlık günlerin senin. Aydınlık günlerde olmazdın. Karanlık günlerde gelirdin gitmezdin güneş gibiydin o yüzden belki gün ışını sevmezdin. Belki ışıklı gün birinindi ışıksızlık kalmıştı […]
Karanlık bir gün. Beyazı çokça çalınmışından. – “Yağmuru özledim” diyor. Yağmura daha çok var. Özlediği yağmur, yağmur kokusu. Yağmur her şeyi temizler. Tozu, kiri, kanı, pisliği. Kokusu her kokuyu ölümün kokusunu bastırır. – “Rahmet eylesin”. Ondan mı acaba? Ölümün toprakta bile bıraktığını. Sessiz zamanlar. – “İnsanın içine yağmur yağar mı?” […]
“Yağmuru özledim” dedi. “Daha on gün bile olmadı “ “Özledim ama “ Biliyorum neyi özlediğini. Ozon kokusu o yeni ıslak toprağın kokusu. Damla sesleri yere cama vuran içini susturan. Ölenler, öldürenler, öldürülenler, yüreği duranlar, yüreği zaten yoklar, duyanlar, duymayanlar, susanlar, bağıranlar, yüreği atanlar, atmayanlar, hepsini susturan. “Ne söylüyor bak, ne […]
