Seni sevdiğimi hatırlıyor gibiyim, ne kadar istediğimi bilseydin, sen olmadan yaşamayı bile istemedim. Daha fazla bir şey söylemedi elveda dedi ve bıraktı. Sevdiğini hatırlıyor gibiyim, beni ne kadar özleyeceğini söylediğini. Sana sevgimi seviyor olmalı, seni ne kadar özlediğimi seviyor olmalıyım. Sana ihtiyacım yok, aşkım yokluğuna alıştı, dün güzeldi, bir yanılsama […]
Post Tagged with: "özlem"
Sen yağmuru al koltuğunun altına gel. Saçlarını savurabilmek için biraz rüzgar, buralarda yok biliyorsun gözlerine kırçıl yapsın biraz deniz. Yaprakların ağacı terk ettiği bir hoşcakal rüzgarı ile bir ıslığın çalamadığı ahenkli dokunmuş melodilere bin gel. Bana kurşun yaralarını göster, binlercesi iyileşmiş izi kalmışlarla irinleşmiş olanları yalnızca. Bir Paris hatırasına takılmış […]
-“Kalk oğlum kalk sabah oldu”. Sabahın olduğunu annem söylerdi. Horoz yoktu, duymazdık belki de uzak bir yerlerde öttüğünden… Sıcak o sesi özlemişim… Yarım asır olmuş, bayram geliyor yine sabahlarını özlemişim. Elini öpmeyi, üç numara traşlı kafamın okşanmasını, koltuğunun altına sokulmayı. Pazar kahvaltıdan önce boğuşmayı, kardeşlerimle bir olup onu yenememeyi. Gece […]
Ayrılığın adını ne koydun bilmiyorum. Büyük bir ihtimalle sen de unutmuşsundur. Ayrılığı, belki beni de. Rüzgarların seni anlattığı, seni özlemekten yorulduğum, adını her şeye koyduğum, sensizliğin olmadığı bir dünya ya kahrettiğim günler geri de kalsa da bazen her şey bana seni hatırlatıyor. Düşünüyorum. Yalan hem de külliyen. Sen aklıma gelince […]
Yumuk yumuk gözleri, küçücük parmakları annemin yanında yatıyordu. Elli yıl olmuş… Sonra ablasının eteğinin kenarında dolaşırken, yumuk yumuk elleriyle beceriksiz haraketleri ile küçüklüğü. Ne güzeldi… Birden bire büyümedi. Birden bire yakışıklı bir adam oldu. Geldi hayatımın, hayatımızın en güzel anılarına oturdu. Öyle güzel, sevimli, yakışıklı bir delikanlıydı. Delikanlıydı. Öyle kaldı. […]
