Dünyanın bir başka yerinde burada gece yarısı sen şarkı söylüyorsun “Atlı Karınca”. Bir yemek yerken çorba karıştırırken sen şarkı söylüyorsun çorbayı hiç sevmem aklına ben gelmiş olamam bu küçücük dünyanın herhangi bir yerinde bura gece yarısı sen beni düşünerek aklına gelmem ama bir şarkı söylüyorsun. Hem de kendinin beğenmediği sesinle […]
“Zaten uçurumun kenarında olan birine ilk adımı o atsın” denilemez. Nazım “İnsan ölçeğini bile bile nasıl yaşar? Ya çıldırır ya ölçeğini unutur” der. Yaşananlara ağla, ağladık boş ver. Yaşanmamışlıklara ayrı ayrı belki aynı anda ağladık, seni bilmem ben öyle. Birlikte ağlayamayacağımız şeylere yaşanmayacaklara ağlayalım gel aynı anda birlikte olmadan ayrı […]
Işığın bile durduğu bir yer vardır. Bilimden biraz da. Her şeyi söylerken biraz ağzımızda kaydırıveririz öyle kalır ona inanırız. Işık sadece boşlukta hiçbir şeyin olmadığı boşlukta en yüksek hızına saniyede 300.000 Km ye ulaşır. En yüksek hız odur. Işık hızı dediğimizde o. Yoksa ortamlarına göre göre hızı değişir. Elmasın içinde […]
Kim bilir kaçıncı bininci saatiydi gecenin artık hiç sesinin kalmadığı zamanlarda tamam bu o diye gece sesiyle yüreğinin hoplayışı. “Beklemek Cehennemdir” demişti Shakespeare. Gelmeyecek olanı beklemek taa cehennemin dibimi? “Git cehennemin dibine kadar git”, “Cehennemin dibine kadar yolun var” diyerek gönderdiklerin, gidenler gelmeyecek olanlar, gelemeyecek gibi gidenler dönmeyecek gibi. Dönüş […]
Bir özlenmiş bahar yürekte dışarısı hala kış. Söylenmemiş çoşkular bayramlar özlemi artık yoklar. Tam göğüsün ortasında o bilindik yerde yoklukların yerinde bir acı yoklara yokluklara inat. Sonu ne biliniyor. O acı ben geldim birazdan ben olmadığım da sen de. Şeytan dedi diye o kandırdı diye yapılmışsa ne ala yok şeytan […]
