Bir matematiktir hayat. Sırayı şaşırırsan parantezleri yanlış koyar açarsan başka sonuçlara başka başka oluşlara başka başka bitişlere ulaşırsın kendini bulursun oralarda.
Sırasıyla kuralıyla da yapsan tek bir sonuç oysa sıfır o da.
Parantezler yaraların olur kanserin olur hüznün olur bazen çok seversin açmazsın bazen çok kızarsın koymazsın bazı açar kapar durursun elin varmaz direnip durursun.
Bir de yarış say problemi. Bu yarışın pistinde nereden başladığın nereye doğru nereye gideceğinin hesabı olur. Tersine gittiğin oradan başlamışlığında.
Çok çok iyi gidilen havuz problemi gibi ellisi yüzü olsa hemen sonuçbelli cevap veriyorum son kararım tadında bazısı böyle bakınca bazısı jokerimde bitti çekilmek istiyorum bunu atla daha sonra zaman kalırsa bakarım bakmam bilevakit kalırsa kalmaz.
Şimdi masaya n den şimdi o da ayrı geçmişte çok daha iyi zamanlar şimdi başka daha güzel masalar üniversite sınavında ilk okul sırasına sıkışmışlık kolçaklı sandalyelerde kazanmışlık.
Elinin körü.
Aklım ermiyor şu matematiğe yüreğim hiç ısınmadı.
İşlem sırası hep şaşırmışlığa denk gelmişlik.
