Öyle lap diye manda şeyi gibi ortaya düşüveririz. Söylediklerimiz, yaptıklarımız o zamanın değildir. Konu dışıdır. Nereden çıktı bu? Diye de en temizinden tepki alırız.
Tam da böyle bir hikaye anlatacağım. Manda şeyi gibi olmasa da bence tam sırası ama. Sanatçılar bazen gözümüzde büyüttüğümüz kişi değillerdir. Şarkı söylerler. Söyledikleri şarkının sözlerini onların fikirleri gibi alırız. Değildir. Parayı o sözleri taşıyan şarkıdan kazanacaklarından söylemişlerdir. Önemli olan paradır. Sanatın her türünde olmasa da vardır böyleleri. Böyleleri hayat işçileridirler. Fikirsizdirler hayatı satarlar. Bizde alırız.
Yapmadınız mı desem? Biraz düşündüğünüzde kimleri yükseklere çıkartıp paranızı harcayıp, kasetlerini alıp, ürünlerini alıp sizce çok ama onlarca artık küçücük olan birikimlerinizle kimleri nereye taşıdığınızı bir düşünün. Şimdi sizin için bir hiç olanları nereye götürdünüz? Kaç kişiye tavsiye ettiniz? Şimdi olsa etmezdiniz.
Kimleri nereye çıkardınız? Sorusunun değişik versiyonda cevapları vardır. Onlar ayrı bir konu.
Şimdi çok kızıyor olduğunuz o ortalıkta yer aldırılan gökdelenlerin tuğlalarını sizin taşıdığınızı biliyorsunuz değil mi?
Gölgelerinin güneşinizi kesen yapıların bütün malzemesi sizsiniz.
O yüzden size paranızı nereye harcadığınıza dikkat edin, harcamayın, harcadığınızda size dönecek her türlü zararlı oluşum yaratabilirsiniz. Bu canavarlar sizden besleniyor derken yanlış olmadığımı siz biliyorsunuz. Dönüp size alaylı bir şekilde beni siz yarattınız da diyorlar bazen.
Aman dikkat. Yine dikkat..
