Laos – Kamboçya – Vietnam Ho Chi Minh karayolu dünyanın yeryüzünde en çok bombalanan, bombaların bu güne kadar çok azının temizlenebildiği yoldan dışarı çıkanın parçasının bulunma ihtimalinin bile olmadığı patlamaların olağan günlük olaylardan olduğu yirmi kilometre genişliğinde üç yüz kilometre uzunluğunda bir bölge. Amerika hikayelerinin en kötüsü burada yaşandığı için neredeyse internet ve medyada pek hikayesi olmayan, olanı da bir şekilde bulunamaz hale getirildiği için giden geleninde pek olmayan topraklar.
Burada bu yolun çevresinde yaşananlardan biri. Savaşın en cıvcıvlı anları gece yol bombalanıyor. Bombaların yerlerine ulaşması doğru yerlerin bombalanması için ajanlar yolun yakınlarında belli noktalarda ellerinde lazer ışıklı fenerler koordinat veriyorlar. Yoldan konvoylar geçiyor Vietkong konvoyları Çin ve Sovyet yardımları Kuzey Vietnam’a yardım gönderiyor yolun önemi ondan. Lazer fenerler koordinatları verirken onları gözleyen küçük gözlerde onları taklit ediyor. Bunlar ateş böcekleri, belli bir dönem sonra senkronize olup aynı anda yanıp sönmeye, lazerle senkron olup lazer aralıklarında yanıp sönmeye başlıyorlar. Tabii bu ateş böceklerinin senkronunu bilen çevredeki Vietkong köylüler yakınlarda farklı bir şeylerin, birilerinin olduğunu anlayıp aramaya başlıyorlar ve buluyorlar.
Amerika’yı sadece bir grup insan yenmiyor, doğaya bakan, doğayı gören, dinleyen, koklayan suratına çamur sürmekten öte içinde yaşayan benzeyenler doğayla birlikte yeniyorlar.
Şimdilerde yüzyılda temizlenebilecek bombaların ortasında yaşayanlar, yolun kenarlarında kırmızı boyaları görünce buraların daha temizlenmediğini hatırlıyorlar, sakatları ve sakat doğanları da başka bir dram.
