Olmuyor başka türlü bir ruh hali bu yaşanan. İçinden geldiği gibi değil olmuyor sen sen olarak kalmıyorsun içinde bir kartopu bir yumak öfke dolu sardıkça daha korlaşan kızaran köpüren bir yumak onunla çizemiyorsun yazamıyorsun kalıyor büyüyor bir ur gibi seni yaşatmıyor sen sen olarak kalamıyorsun vaz geçmelerinle sen olmaktan çıkmışlığınla.
Klavyen kalemin çoğu sana eşlik etmiyor yapma diye bir elinle diğer elini tutar halde bir hesaplaşma önünde açık fal kağıtları gibi sonu hiç senin olmayacak bir bitişle. Üzülme, özleme bir bana değil tesellisi olmasın açlığını karın tokluğuna gurme seçilişlerden vaz geçerek içinden gelmediği gibi.
Hunharca kalitesiz çöpce yaşananlara göğsünü kabartarak öğünerek sahiplenişleri ölçülediğinde burada ne işim var neden bu kadar neden buraya terazinin kefesini ağırlaştıran bu hal ne nereden çıktı bunca ölçüsüz hesapsız kitapsız tutarsız sahiplenişler böyle iyi bu iyiler zıplayınca yetişilmeyenleri zıplamaya gerek duyulmayan konumlara alıp sonra bu tıpkı o kabullenişi ile sahipleniş.
Klavyen sana ihanet etmeden kalemin kaçmadan ucunu kırıp vaz geçmeden durduğun gökyüzüne baktığında ne kadar karanlıksa o kadar yıldız o kadar ışık benden bu kadara daha çok var az sonra.,
