Bir dağa tırmanmak kolaydır, kolaylığı aldığın desteğe, desteğin içtenliğine bağlıdır. Bakmayın öyle dağa filan çıkma niyetim olduğundan değil bu söylediklerim. Hayatın da zaman zaman zorluğu vardır. Tırmanılacak dağları vardır, destek olacak dostlarınız vardır, vardır. Uzun zamandır artık bu anlattığım türden şeylerin olmadığını kalmadığını söylerim, yakınımda söylediğim insanlar bir burun büker, inanmazlar ama doğrudur söylediklerim. Çıkılacak dağlar daha diktir, destek daha çok değer taşır, bir selamdır, bir nasılsındır?, destek denilen şeyde aranmaktır, hatır sorulmasıdır öyle sayın, daha küçüğü de vardır. Ve ihtiyarlığın orta göbeğinde tek başına bir unutmanın içine düşüverirler. Unutulmanın da bir adıdır aslında. Daha öncesinde verilmiş notları karıştırıp yeniden bir bakarsın ne vermişsin eskiden, aynı. Belki biraz kıyak geçme denir ya onu da yapmışsın. Bir kahve içişinde bir höpürdetme de aklına yeniden takılıvermiş bir bakıvermişsindir geçmişe. Bir gece önünden geçersin öyle geç de değildir, yaşlı yurdunun önünden, ben öyle olmam diyemezsin keşke desen. Geçerken o çeriden gelen sessizliğin sana ne dediği sendedir. Bir Ağustos böceği özentisine, bir karınca çabasına bakarsın. Hadi ya…
