Bir varmış, bir yokmuş.Bakma öyle, gülümsediğimi sorma? Niye olduğunu bilmiyormuş gibi sorma yani. Kapıdan çıkacaksın, bir nefes alacaksın derinden, önce sağa sonra sola bakacaksın, yürüyeceksin birkaç adım sağa, duracaksın bir nefes daha alacaksın bu daha da derindi. Hızlı adımlarla yürüyeceksin, köşeye gelince sağa döneceksin bitti. Artık değiştin.
Ben yoktum, yokum işte. Hani sensiz olmaz, sensiz yapamamlar vardı ya, onlar işte köşeyi döndün bitti gitti. Gülümsedim, gördün. Sende gülümsedin, hemen değil, köşeyi dönünce. İlk dışarı çıktığında nefes alamayacağını zannettin baktın alıyorsun, inanamadın birkaç adım daha sonra yine denedin bu sefer olmaz diyordun baktın nefes alıyorsun, o an hızlı adımlarla yürüdün köşeyi döndün gülümsedin.
Bir başka kan vardı damarlarında hayatının tadı başkaydı, içinde ben yoktum yeni tat da, şekerliydi, tuzluydu ama ben yoktum. Birazdan seninde dediğin gibi, ben de sensiz artık hayatımın tadında seninde bir şeker, bir tuz olmadığın içinde bulunmadığın bir yeni hayata, hani sen yokken henüz daha gelmeden önceki tadına dönecek. Isıtılıp yeniden yenilen bir çorba gibi. Tadını dün akşamdan bilirsin ama dün içtiğin çorbadan bir farkı vardır çözemezsin işte öyle bir tat. Sen bilmeden geldiğini söylüyordun, bende bilmiyordum bundan başka bir tat olduğunu ağzım başka bir tat, dudaklarım başka bir tat tanıdı. Şimdi unut. Bir an gelsin hatırlama, yaşanmamış de, hayatın hiçbir patikasında beraber yürümemiş gibi. Sonra yeniden büyü, yeniden yürü, yeniden öğren, yeniden oku, her şey yeniden olsun. Parmak izin bile kalmamış olsun. Sonra, yıllar sonra, yüz yıl yarısı gibi bir zaman sonra bir şarkının o az duyulmuş az dinlenilmiş bir şarkının arasından, bir plağın çiziğinden çık gel, aynı gülümseme olarak dudaklarıma. Dilimin ucunda bir tat, bir nefes kulağımın dibinde fısıltılı ne dediğini sadece benim duyduğum. Bir masal. Gökten üç elma düşmüş, hepsi benim başıma.
