Bir hayal ürünü durum daha. Çok yoruyor olsa da hayal. Bir kız bir erkek çocuk bir aile arıyorlar kendilerine aileleri o ana kadar hiç olmamış. Hayat o ana dek olmamış, başlamamış hayal.
Cam bölmeler arkasından seçmek için vitrinlere bakıp dolaşıyorlar bir aile seçmek için.
Anne babalar çeşitli ortamlar çeşitli dialoglar çeşitli durumlar. Güzel çirkine mi bakarlar birbirlerine davranışa mı?
Hangisini seçerler?
Neler vardı? Hayal nasıl neler olabileceğini siz kurgulayın. Seçilen de sizin kurgunuz olsun.
Çok iyi görünenle çok kötü görünen sizin kurgunuzda ne ise olmayacaktır seçilen. Onlar hayatta yokturlar. Çocuk kafalarda daha çürümemiş daha yaşlanmamış zedelenmemiş beyinlerde yoklardır.
Çok kötüler yoklar mıdır? Olmaz olurlar mı? Beyinlerde yoktur dedim. Algımız çok kötüye hep bir mazeret bulur diye düşünüyorum.
Kötülüğü nereye koyup nerede yaşatacaksınız yoksa? Mazeretler onlara yaşayacak bir çevre bir ortam hemen filizlenme.
Derse geç girmiş, ödevini geç vermiş birine ”Sen uçağa geç binebiliyor musun? Uçak kaçtı.”Diyen efsanevi Prof. Muhan Soysal ‘ın mazeret kabul etmezliği de hatıra gelmiyor değil.
