Kafamın kapısı çalınıyor. Neden sonra fark ediyorum gece yarısını geçmiş bu saatte kim ola ki. Heyecanla kapısını aralıyorum kapısını kafamın, bir heyecan, bir telaş takılıp peşine dolaştığım düşüncelerin en sevdiklerimden biri. Gülümsüyor kapıyı araladığımı görünce. “Uyumuyordun değil mi?” Soruyor ama o da biliyor uyusam bile ne fayda uyandım. “Gece geç […]
Yaşam
Sahne de bir kadın Latin müziği bir parçayı söylendiği gibi çığlık çığlığa söylüyor. Biliyorum elindeki mikrofon fazla, o da farkında olmalı ki mikrofonu indirip söylüyor şarkının büyük bir kısmını. Okuduğum kitaplar getirdi beni buraya. Dinlediğim plaklar, parçalar. Mutlu olmalıyım değilim. “Gece çok geç oldu” diyorum yanımdakilere, Ben çıkıyorum. Çıkıyorum onaylamalarını […]
“Sabah, daha sabah olmamış gece bitmemiş adını sabah koymuşuz. Bu saatlerde kalkıp dışarı fırlayıveriyorum. Gece saat kaçta gelirsem geleyim. Küçük bir bulut gibi uyandırıp ağlamanı seyredemem senin. Zaten yoksun sabahların herhangi birinde. Kapıyı çarpıp çıkıyorum, yanımda yürüyorsun. Düşünebiliyor musun? Yanımda konuşmadan ayak seslerini bile saklayarak, gölgeni evde unutmuşsun yine öylece […]
“Biliyor musun? Nasıl bileceksin ben anlatmazsam öyle değil mi?” Diye sordu cevap beklemeden devam etti. “Sen çok küçüktün bir gece İzmir’de ben çok sarhoş olmuştum. Vakit buldukça gülersiniz ya anlatıp anlatıp işte o gün az içmiştim, içki çarptı, balık zehirledi falan nasıl olduğu konusunda bir karara varamadınız ya, ben balık […]
“Bak kız yaptığın işe bak. Nasıl öyle çaktırmadan alıştırmışsın kendine beni. Soluğun bile ısıtıyormuş bu köhne soğuk dünyamızı, bilememişiz kıymetini.” Siyah beyaz filmlerin bir sahnesinde tahta sandalyeli bir masada elleri kafanın arasına alınmış bir sahnede söylenir. Sabah, epeydir bu kadar yalnız bir sabahım olmamıştı. Bu sahneye benzer bir duygu içimdeki. […]
