Güneş, yağmur başladığının farkında değilmiş gibi bulutların arkasına saklanmak istemiyor. Yaz yağmuru diyorlar, yaz gitmiş olmalıydı henüz gitmedi. Eskiden yeşilden sarı sonrasında kahverengine dönen doğayı görürdük şimdi onu da göremiyoruz, sokaklarda ki ağaçların karakteri değişti, eskisi gibi ya yapraklarını yazdan dökmüş oluyorlar ya da kışın bile dökmüyorlar. Parklar sessizliğin sığınılacak yerleri olmayı çoktan bırakmış olmalılar, yalnızlık azınlığı iktidarı çoktan ele geçirecek çoğunluğa ulaştı. Her yer kalabalık, kalabalıklar yalnız insanların.
Okumayı çoktan unutmuşuz. Okuduklarımız da eksik kopuk yanlış. Küçük daraltılmış kopyalar. Dinlediklerimiz de aynı. Sanat bir yerlere gidiyor ama nereye olduğunu kendileri biliyor olsalar bile ben anlayamıyorum. Hüzün gelip oturuyor yanıma, o mutlu ben mutluyum.
Kitaplarımın arasına karışmış yalnızlıklarımı toplamak huzur veriyor.
Yağmur yağıyor, kışa yakın yaz yağmuru. Yapraklar rüzgarlara direnip düşmüyorlar.
