1900 ler de tam 1900 de Avrupa da yaşam ortalaması 38 yaş. Sonra savaşlar filan iki dünya savaşı onca genç insanın ölmesi ölmese de çok yaşayamayacak uzun yaşama şansını ortadan kaldıran sakatlıklar olması. Buna rağmen ikibinli yıllara varıldığında ortalama 76 ya çıkması. Yaşam ortalaması 76. Doğar doğmaz ölenleri de düşününce bu ortalama çok uzun yaşayanlar kıtası.
Dünyanın öteki bölgeleri de aynı istatistiklere yakın sonuçlar verebilir. Rakamlar değişse de aynı eğriler.
Dünya ekonomisinin sorunu da bu.
Üretemeyecek çağa gelmiş insanların çoğunluk olursa bir kişi on kişiye bakmak zorunda kalırsa biri çalışıp on bir maaş ödenirse. Ekonomik olarak üretmeyen insanlara paranın çoğu verilirse. Ne üretip bire en az oniki kazanacak bu sermaye sahipleri.
Bir anda bizim geleceğimiz de üretmiyor olma ihtimalimiz de var. Geleceğimizde birileri bu dünyayı küp dört köşe oval her neyse şeklini değiştirebilecekler o zaman bizden kurtulmanın bir yolunu ha ne dersiniz?
İlaçlara belli bir yaştan sonra, ekmeğe, havaya hani az değil onlar gibi geliyor bana.
Yaşama şansımız olacak mı?
Bunun hesabını bugün olmasa yarın bana değil belki sana çocuğuna belki torununa.
