Yattığında ölmeye, yattığında ölmeyi öğrenmeye niyet ettiğinde kurduğunda hepsini gözyaşlarını tutamadı önce. Öncenin sonrası pek yok. Gözyaşlarını tutamadı. Vaz geçemedi hepsinden hiçbirinden bir tekinden bile. Karşısına oturup oturmuş öldüğünü anlatıyordu nasıl öldüğünü bedeninden nasıl vazgeçtiğini. Anlatıyordu yüreğini çıkarmışlar tepsiye koymuşlar sunmuşlar beğenmemiş yüreğini bu beğenilmemiş yüreği kendi yorumu bu bakmışlar […]
Post Tagged with: "ölüm"
Kırım Kongo olmasa bile kene öldürür. İnsanı da, hayvanı da, köpeği de. Birisi senin olan senin için üretilen senin ihtiyacın olan bir maddeyi, manevi bile olsa alıp emerse, sana ulaşmasını engellerse, alırsa seni öldürebilir. Yok edebilir. Hep keneyle kene benzeri mahluklarla yaşanır gibi gelir ama yaşanmaz, en kolayından ölünür. Gel […]
Çocukluğumuzda ölenler hep uzaktı. Bilmezdik öleni kaybetmenin ne olduğunu. Biraz büyüyünce ölüm yakına gelince yani gidenin yokluğunu bir yerimizden koparıldığını hissedince anladık. O zaman büyüdük. Sonra onca başka öğrenmeler. Empati geldi yüreğimize içimize bir yere oturdu. Her duyduğumuz şeye yandı yürek, her gördüğümüze her söylenene, söylenmeyenlere, söylenemeyenlere, anlatanın yalanlarının doğrularını […]
Yürek dayanması güç günler bunlar çok iyi biliyorum yüreğim dayanmıyor. Dayanmayınca dayanacak yer kalmayınca bulamayınca yürek kendi başına bir şeyler yapmaya kalkıyor. Bir şeyler çıkıveriyor ortaya. Onca kötü şey. Bugün güneş doğmayacakmış, bu gün çok ölecekmişim. Nasıl saklanacak doğan güneş nasıl saklayacaklar? Dışarısı sus sis pus şehrin gökyüzü araklanmış çalınmış […]
Oturup ölümden bahis açmadığımız, konuşmadığımız bir günümüz olmasını istemek. Cellata kimi öldüreceği yetkisini verdiğinizde. Genç Osman padişahın boynuna ip dolamayı kendine yetkili gören cellat gibi her istediğini öldürmek, ve Osmanlı’nın genç Osmanı olmak. Bütün öldürmek emirleri senin sadece yaşamanı elinden bir iple bir püsür adamın elinde. Ben Cihan Padişahıyım. Tam […]
