Post Tagged with: "insan"

Çiz Beni Diyor Gece

Denizin sesini duyup gökyüzüne bakıp bir de onca ışıktan biri göz kırptı mı? Bulutların üstüne çıkmış oradan gökyüzünü. Hayat tarafından alabildiğince yıpratılmış hırpalanmış örselenmiş yerleri sessizlik merhemiyle uzaklıkla gökyüzü sargılarıyla biraz olsun biraz daha dayanabilir olsun. Gündüz martılar heybetle kanat çırparken güneş yakmak için oradan buradan boşluğunu yakalayıp kum alabildiğince […]

Zevk Talep Etmek

Kelimelerim cümlelerim biraz itici biraz ters gelebilir. Gelmeli de. Anlattığımda bazı başka kelimeler cuk oturmuyor. Herkes arzu duyma hakkına sahiptir. Bunun karşısındaki ifade etme hakkına da. Bu cümleye böyle yazılışını bir tarafa bırakın çok da karşı çıkılacak bir şey yok gibi. Buraya kadar tamam gibi. Konu ikinci cümlede çatallaşıyor. Nasıl? […]

Kalemle Lafla Sözle

Kalemin ucundan dilin ucundan o da yetmiyor beyninden düşüncelerinden kan damlıyor. Bir kurt misali kurt da değil bir sinek misali ölünce öldürünce lavraların bırakılacağı hemen anında bırakılacağı üşüşmelerden az önce. Kırılıp dökülüp öldürülmüşlükler kalemle lafla sözle. Eminim bunca kan damlayan onca lafa lekesi bile değmeden lekesini bile görmeden. Zannedersin ki […]

Sonlar Hep Senin Olsun

En çok olan son zamanlarda daha çok yalanlara sığınmak onlara inanır olmak onu içtenleştirip onu yaşamak. Sanki başka başkaları yapar olmuş hiç olmamışlıkları olanları mutfakta biri mi var şaşkınlığı bir de o şaşkınlığı oynamak oynarken içselleştirip yaşar olmak. Şarkılarda şiirlerde yazılır bazı öyle olur zannedilir şarkılarda hissedilir. Ben yapmadım ben […]

Sen Gölgelerde Gölge Olsan

Bir anda bütün kalemleri tutsalar kalemler bitse yazmaz olsalar bütün diller bir anda konuşmadan dursa her şey bir sessizlik bir dolu yokluk. Kitapların bütün satırları silinse yazdıklarımızda. Ben neymişim? Sen neymişsin kaybolsa. Bütün aşklara sevgilere kilit vurulsa. Sıkılsan düşlerden kımıltılardan sessizlik seslerinden sıkılsan bir an için kaçmak istesen ışığına kimse […]