Tehlikeli kelimeler, cümleler kullanmaya başladık. Ahlaki yapımızı deri değiştirir gibi değiştiriyoruz. Bütün kolonlarımız dinamitleniyor. Kelimelerin cümlelerin anlamını değiştirdik. Çokça dayanacak yerimiz varmış gibi yapıyoruz. Varmış gibi dağıtıyoruz.
Artık iğrençlikleri olumlu karşılıyoruz bir de savunmamız var ne yapalım?
Bakın zamanımızı saatlerimizi çalıp bizi köşelerin hepsinde durup zamana oynaya oynaya işini yapmayan dolmuşu yasadışı hem de yasa dışılığı bize kakalamış şekilde tıka basa dolduran uyarıldığında “Ekmek parası” tripleri atan arkadaşın kırk bin eden dolmuşu iki milyon ekmek parası.
Apartmanınızda bir aydır kafanızı kazan gibi eden mezar bile yaparken alınan ruhsata bile gerek duymadan apartmanın duvarlarını mimar mühendislere bile sormadan projesi değişmesi için inşaat için ruhsat gereken deprem olunca zevk için yıkılan daha güzel gözüksün daha fazla paraya satalım diyerek binlerce insanımızı öldürecek olanlara, düşük gösterip vergi kaçıranlara sigortasız işçileri çalıştıranları komşularınız evlerinin değeri daha artacak gibi küçük hesaplarla kabul ederler. On binlerce lira cukka. Sorduğunuz zaman “ekmek parası”. İşçiye sorunca ben ne yapayım görev. Suça yardım görev.
Arkadaş bunlara baksanız. Çok karıştırmayın. Siz karıştırın. Yukarıdan. Görev.
Yahu apartmanın yükleriyle, balkon çıkmalarıyla, duvar yıkmalarıyla.
Karıştırmayın.
“Ekmek parası” “Görev” “Yukarıdan” .
Satılık ahlâk düzinesi bile bir kuruş etmez. Siz bunlara binlerce daha katabilirsiniz.
