Sahil kentlerinde sabah geç ve birden gelir tüm gürültüsüyle. Ya da ben alışık değilim bana öyle gelir.
Alışık olduğum sabahın seslerinin yavaş yavaş yükselmesidir. Şehrin güne yavaş yavaş başlaması. Yavaş yavaş günün sıcaklığı ile hareketlenmesidir.
Ama sahil kentlerinde sabah geç olur. Birden bire uyanır şehir. Birden bire araba ve motorsiklet sesleri her yeri kaplar. Kepenkler bütün gürültüleriyle açılır, hemen hemen aynı anda. Şehir birden bire uyanıp yataktan fırlar sokağa çıkar.
İstanbul’da, İzmir’de böyledir. Ben böyle hissederim.
Ama ben değişirim sahil kentlerin de.
Her zaman ki aceleciliğim olmaz uyanınca gerinmeye uzunca bir vakit ayırırım… Yataktan çıkmaya da.
Sabahın gürültüsü beni o hareketli sokağa çıkmağa teşvik bile edemez.
Gevşerim oralarda.