Kusura Bakmayın Takılmış

İniyorum otobüsten her zamankinden bir durak sonra. Yürüyeceğim bir damla bir daha yağmur başlıyor. Bir dolu kitap kucağımda yeni alınmış okunacak. Böyle yapmayacağım sözüme nispet. Yapmayacağım olmuyor. Kitaplarımı saklama telaşı bir saçak altı. Yağmur hem de nasıl. Bu günlerde bu kaçıncı? Biri daha. Haziran.

Ego otobus

Papazın Bağı dere gibi yollar.

Bir yerlerde hem de yanımda yakınımda saçağın altında bir ses.

“Bu gece beni düşün, Çok uzaklarda olsan da”

Epeydir hem de çok epeydir duymadığım bir şarkı. Bir genç hanımın kulaklığında saçağın altında diskonun sesi.

Yağmur hafifler gibi oluyor çıkıp yürüyorum eve doğru. Bir fazlalık. Kolumda kitaplarım. O an dilime takılmış şarkıyı alıp gittiğimi fark ediyorum. Geri dönüp vermek kusura bakmayın takılmış. Kusura bakma. Alıp gidiyorum.

2 Yorum

Yorum Bırak

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir