Okumak çok tehlikeli olmaya başladı epeydir. Okurken tam yokuş aşağı hızını almışsın yolun ortasında karşıdan gelen -dışarıdan gelen ses – filan da yok arka koltukta belki bir şarkı arada birbirinize bildik aynı şeyleri başka ruh halleriyle anlatıp giderken bir mayın kelime o da yetmedi en büyüğünden en irisi en göz çıkarırcasından bir cümle “ besbelli ondan önce göçmüş hayattan”. Birden her ne okuyorsan patlayıveriyor şarkı susması lazım devam ediyor ağzını kapatıyorsun hemen saygısız sus işte patladı.
Ortada o cümlenin içinden çıkmış olmalı çoğu binlerce paramparça anı an hatırlanası okunmuş yazılacak onca duvarlara yerlere perdelere tavana en çok da gözünün irisine merceğine nereye bakarsan orada olanından olsun diye. Binlerce ölü canlı neşeli kederli patladı işte biraz da okuduğundan.
Ne yazıyordu?
Alıp tam sokulup flirt birazdan elini tutacakken. Yeniden başlasan atlasan o satırı o cümleyi sonra ya içinde bütün hikaye kalsa alıp gitse hikayeyi romanı masalı yazıyı elini tutsa asansörde yüksekten korkunca tutulsun istiyorsun ya işte ondan.
İri gözler sarsılmış bir kafa alıp başını gitmiş daha dönmemiş bir yerlere takılıp kalmış bir yerlerde korku değil bir özenli arayış en iyi hangi parça kötü günahlı ayıplı anca bu anlatılmaz bu utanılasının arasında yüz gülümseten özledim dedirten.
Tam okurken boğaza kadar girmişken bir balık dokunuşu hem de yürek alıcısından. Onca yaralı bereli onca gitmiş dönüşü yok hepsi toplanıp okumayı boş ver gecenin uykusu da elden ne gelir olur böyle şeyler gözün sağ olsun sağ olsun da bir daha dolaşmasan oralarda daha güzel şeyler varken bak yüreğinde el vermiyor hani gün boyu başta eski hikayeler şarkılar ağzı kapatılınca sustu gözün sağ olsun ziyaretleri. Önce elini çekiyorsun şarkıların ağzından onlarda bağırmadan normal bile değil fısıltılı.
