Kalemin ucunda çok şey birikmiş olması. Sonrası bir mürekkep lekesi bir ciğer de öksürük bir yürek te yer etmemiş ağrı bir hüzüne arife beklemeler bir bir bir.
İnsan içinde bir şeylerin kaybolması yok olması hiç olmaması bakınca belli olmayanın ortaya çıkması bir rontgen bir ses dalgası bir ışık kümesi hüzmesi.
Her şey açık seçik ortada açık seçik olmasına rağmen belki vardır bir gayger sayacı hassaslığında bakışlar bir ses bir çıtırtı beklentisi.
Bir kalem ucu damlasına sığmış bir dünya.
İnsanın içinde olupta şimdi olmaması nasıl da bir eksiklik bir yokluk hissi ile bile varmış gibi yapabiliyor olması varmış gibi olmasa bile hiç olmaması onu da yapamamasına varmış gibi bile olsa para değil ki zengin taklidi yap.
Ruh hali baştan.
Bakmayı görmeyi bile.
Siyah örtülü siyah dantelli tabutların yürekte kalan yürekte yatan yüreği daha da soğutuyor olacağımı içinde ışık olmayan olmadı kalmadı yüreği anca soğutur rengini.
Benim olmayan ölülerin bana bakmamış gözlerin bende duyulmamış seslerin sahiplerinin.
Her dokunulmamış el sürülmemiş geldiği gibi bile gitmeyecek o kadar taş o kadar kırıksız o kadar atmayan yüreklerin içinde hüzün aramak hüzüne değmesini bekleme dokunmasını.
Hayalleri yok etmenin zevk olduğu haz verdiği.Huzurun uykuyu aldığı zamanlar bir türlü buluşamama hali. Amigdala dolu taşmış yüreği de doldurmuş boğaza az yer kalmış soluğu sıkıştırıyor dik durmak tam da orada.
Şarkılardan ıslıklardan öcüler çıkıyor gecelerde.
