Hemingway söyler. “Gençken Paris’le tanıştıysan yaşadıysan Paris ölene kadar hep sizle kalır”.
Öyleydi. Sadece Paris değil. Gençken yaşanan ölene kadar sizle kalıyor olmalı.
Başlarken gençken cebinizde az veda varken biriktirmeye bile niyetiniz yokken sonra vedaları biriktirir olur her yere sokuştururcasına doldurursunuz.
Hemingway gitmeden az önce böyle bir dolmuşluğun, ağırlığın farkına mı vardı?
Sonra bu kadar yeter kararı.
Pazar günü Paris‘te yağmur var. Cebe biraz daha Paris ömür sonuna dek.
Sosu iyi yapılan makarna iyi makarnadır. Makarna yapmakta ne var? Detaylarda kalır güzellik.
Bir silkeleniş en sonunda bir çırpınış ondan olmalı üstünde ne varsa boşaltmak.Vedaların hepsine birden veda.
