Bir şarkıya takılmış geldi çağrı. Gecenin gölgelerine uğrayan bir ışığın iki gövdenin fave yolda ki dansını bir görüntü olarak takmış peşine.
Bir nehir kıyısı parkı el ele biraz da yürekler birbirine dolanmış bir coşku etekleri uçurur adımlarla, köprü altı bir mutlu gülümsemeler birbirini gözünün taa içine bakmalar, banka oturmuş yakınlaşmanın hazzını içine doldurmaya çalıştıklarından birleşmeyen dudaklar, tırmanılmış daha zirvesi yok mu sarılmaları, bir tren istasyonu tren gitmekte daha veda bitmemiş, beraber binilmiş nehrin kıyısına gelinmiş anlatılan dinlenmese de olur sohbeti hepsi siyah beyaz zamanlar.
İşe Edith Piaf bile karışıyor. Yves Montand ısrarlı. Gel Paris’ e. Sıcak ekmek kokusu. Kokmaz Paris sabahları öyle. 400 darbe indirimde 399 olmuş. Biraz melankolik. Çağırıyor işte. Takılmış bir şarkıya.
