Her zamanki havalardan daha bunaltıcı olmuştu. Son gündü ve bitmiyordu. Saniyelere bile binlerce kat zam gelmiş her bir saniye saatlere bölünmüştü.
Anahtarını teslim etti, yıllardır çayını kahvesini içtiği kupasını kapıda yere vurup kırdı. Bir bitmişlik, El Migrante çalıyordu arabada gözleri dolu ağaçlar belki de en çok özleyecekleri.
Hayatında artık böyle olmayacağı.
Her şeyin bir hikayenin parçası olması. Bir büyük hikaye içinde bir başka hikaye daha.
Kırılmış bir yüreğin sonlara gelip oralara ulaşabilmiş olması. Bir daha olmayacak. Yaşamın en basit en gerçek en kabul edilmeyen kuralı bir şey bir daha yaşanmayacak tekrarı olmayan zamanın kuralı hayatta.
Hayatın bütün zamanları silinip tekrar yazılacak şu saat de kalk bu saat de uyu bu saat de yemek ye. Silinip yeniden yeni baştan kurgulanacak.
