Ben sarhoş değilim diyorsa sarhoş, deli değilim diyorsa deli çıkar genelde. İstisnalar kaideyi bozmaz derler bozmaz sizi ve istisnaları saymıyorum.
Ben yapmadım, ben öyle değilim, göründüğü gibi değil, o öyle değil gibi örnekleri çokça vardır.
Ya ellerimizi açıp ip üzerinde yürür gibi ruh dengelerimiz. Bir sallantı ip üzerinde yürümeyi bilememek sıkılmak hep üstünde gitmekten eli cebe sokup biraz keyifli yürümek hop aşağı bir de merak aşağıda ne var? Denge gitti el salla.
Size de olmaz mı? Bana hiç olmaz (Bakınız yazının ilk cümlesi).
Erasmus’un Deliliğe Methiye’si yazılmasa yüzlerce sayfalık bir methiye düzebilirdim. O kadar sevdiğim bir şeydir kafada oynaklık hafif yalpalayan bir kafanın güzelliği, tahmin edilemezliğinin o kaknemsi tadı, başka bir şeyde olmayan, sizde bıraktığı sürpriz ruhu birde.
Bazı zamanlar dünya sizi taşıyor diye düşünüyorsunuz. Bazı zamanlarda siz dünyayı taşıyorsunuz kuş tüyü gibi. Bazı zamanlar kuş tüyü bir evren ağırlığında işte tam o anda bilgisayarınızın sizden vazgeçtiği anlarda duyduğunuz kokuya benzer bir koku bir yerlerde bir yanık, Naim miyim ulan ben? Sakin olun yandı bitti kül oldu. Başı var tabii bu hikayenin dağa kaçtı inek içti. Neden başladıysa tahtalardan bir kaçı gıcırdadı eksildi, keçiler hava almaya gitti falan.
Aman ha. Bu kaçıncı sürü ortada yok.
Yol çatında, dağlarda, yol kenarlarında, ovalarda, bulutlarda rastladığınız keçilerin hepsi benim.
