Şemsiyesini açıp tam dışarı çıkarken duydu:
Anne dışarıda kış yağmuru yağıyor…
Yandaki apartmanın yüksek sesli çılgın beş yaşlarında ki çocuğu bağırıyordu. Gülümsedi. Yazın ortasında kış yağmuru?
Güneş çoktan ortalıktan kaybolmuş kara bulutlar tam tepesinde olduğundan mı öyle demişti? Düşündüğü gibi çılgın çocuktu. Şemsiyesini tepesine alıp yola doğru fırlarcasına yürüdü kadın. Yaz yağmurunun karşıtı olabilir miydi bu kış yağmuru? Yağmur çılgındı neredeyse kış yağmuru doğru tanım. Koşar adım suların içinde yürüyordu ve daha yeni çıkmış olmasına rağmen akları su içindeydi.
Sabah eski kitaplarını, defterlerini karıştırırken görmüştü notunu. Bir dersin notunu istiyordu arkadaşlarından panoya asmış olmalıydı neden saklamış olduğunu bir türlü hatırlayamamıştı sabah. Çocuğun bağırtısı gibi bir meydana çıkıp :
– Hayat dersi notları arıyorum, tam ve temiz okunaklı olursa memnun olurum. Bir gece sonra teslim ederim. İsteyene bir fotokopi takım da hazırlarım not sahibine. Hayat dersi notu aranıyor tam takım…
Nerede bağırsa, nereye asıverse bu arayışı, hangi panoya…
Cevap veren biri çıkar mıydı? Hani yardım olsun diye olmasa da bir fotokopi kopya bedelli bir hayat dersi var mıydı?
Ayakları su içinde kalmıştı ve umurunda değildi ıslanmak.
