Hayatın katarı bazı anlarda o kadar uzun olur, lokomotifin gücü yetmez, ilk küçük eğimi tırmanmak için bütün gücünle asılmasına rağmen gıdım gıdım gider. Biraz yüksekçesine rast geldiğinde ise geri bile kaçar bazı anlarda. O durumlara gelindiğinde ilk istasyonda durup katardan bazı vagonları ayırmak gerekir. Bu günler öyle durumlar yaratıyormuş gibi geliyor bana. Haberlerin çok olması, hemen hiç birinin güvenilir olmaması, ekonomik verilerin kötü gözükmesi hatta daha kötüymüş te bize iyi gösteriyorlarmış gibi söylemlerin çoğalması, gelecek kaygısını daha çok yaşatıyor ve bunların hepsi katarın vagonları olarak diziye katılıyor.
İşte bir akşam bir istasyon da, yani bir akşam yemekten sonra bir boş vakitte duracak ve bazı kararlar vereceksiniz. Kendinizi neye ikna olmak istediğiniz konusunda test edip daha o tarafa meyilli gideceksiniz bundan sonra. Daha güzel bir hayat istediğiniz, daha huzurlu sabahlar büyük ihtimalle. Sizi oraya götürecek daha kısa katar yapacaksınız sizin küçük çelimsiz lokomotifinizin çekebileceğinden daha kısa bir katar.
Lokomotifinizin gücüne güveniyorsanız bütün vagonları takın, olmadı beni arayın ben de size istasyonda bıraktığım vagonları vereyim onlarda size yük olsun kısa sohbetimizde. Sanmıyorum ama eğer güçlü dağları bile aşabilirim derseniz her şeyi dert edinin yalan haber bu haberlerinin bile yalan olduğu, gece yarılarını bitirip sabahlara kadar sizin kolunuzdan bacağınızdan çekip kendi yanlarına götürmeye çalışanların hepsini katarınıza katın.
İlk teklediğinizde de ben ziyaretinize gelip vagonları ayırmaya çalışan doktorlara nasıl, raydan mı çıkmış, geçmiş olsun dileklerimi iletir misiniz diyeyim. Sosyal medyada ki sayfana bütün arkadaşlarının yaptığı gibi bende geçmiş olsun mesajı yazayım. Ama sen yine de çok vagonun varsa birazını bu akşam kahve yanı istasyonda bazı vagonları bırak. Lokomotife bu kirli ortamda çok güvenme, onun bile oksijeni yetmeyebilir.
