Öyle ahlak üzerine kumkumalık edecek, lafazanlık yapacak, ders verecek biri olarak kendimi görmem, ders filanda vermeyi sevmem.
Ama utanma duygusunu kaybetme noktasına gelmiş, kendisine her şeyi mübah sayan, kendisini inandığını söylediği şeylerden daha yukarıda gören insanlara benim de söyleyecek birkaç lafım vardır. Bunu da açık açık anlasalarda anlamasalarda söylerim.
Özellikle artık bu yola girmiş yanlış yolda hızlı yol aldıkları açıkça belli olanların artık kurtulma şansları azdır. Ve inanılmaması gereken kişilere ve kurumlara inanıyor oldukları için onlardan kurtulmaları ve doğruya dönmeleri imkansız gibidir.
Seslerini yükselte yükselte, bağıra bağıra yalanları söylemek. Sanki doğru imiş gibi yeminler eder gibi yalana inanmamızı beklemek.
İşte zor olan kısım bu.
Ve bu anlattığım şeyler yakınınızda oluyor mu?
Dikkat bu durum bulaşıcıdır.
Onu da biliyorsunuz değil mi?
İnandıklarını söyledikleri her şeyin inkarı öyle bir şeydir.
Ve affedilir yanı yoktur. Af edilemezler.
