Ellerim acıyor. Parmak uçlarım. Dokunmayı, dokunanın acısı parmak uçlarında duyulmayan beyinde hatırlama onun yarası.Bir pencere aralığından kaçmalar, gecenin içinde yarı uykulu kirpi arası birleştirsen bir film olmaz kareler.
“Üşümeyi özledim” diyor. “Soğuktan korunmak için sırf o yüzden ılık bir yere bir yumuşak ılık soluğu saçlarımda hissettiğim bir yere sığınmayı, üşümeyi özledim.”
Bunu neden bana o zaman söylemedin?
Büyükada’nın at pisliği kokan sokaklarını da özlemiş olmalısın.
Hayatımda hiç bu kadar. Terazinin onca yüksek rakamı, o kadar şişmanlamadın hatıralar kaç çeker az olmamalı.
Parmak ucunu bir kenara bırak dudağının kenarına sinmiş gülümsemeler.
İşaretlenmiş olabilirsin. Kırmızı palto ile siyah beyaz filmde oynayan kız gibi.
