Kurumuş ağaç dalları ağaçlarını terketmiş yapraklara uymuş yapraklar solmuş onlar da kurumuş aynı kader bir tek kırılmışlıkları ortak.
Birden kırılmışlıklar gibi birden kesiliverse bu çile.
Birden herkes kendi yolunda giderken kendi yoluna gitse yolunun üstünde yollarının üstünde birbirlerinin yolları olsa birden olmasa yolları yollarının üstünde birbirlerinin biri olduklarını bilseler bilemeseler birbirlerini başka başka yerlerde biri olsalar birilerinin başka birilerinin birileri olsalar. Birileri oldukları birilerinin birbirlerinin.
Boşuna değil masa üstü boşlarla dolu boşalmışlıklarla hiç dolmamışlıklarla bazıları yyarı dolmuşluklarla çoğu dolmuş kabulünde. Boşları toplayabilirsiniz. Sorabilirsiniz nasıl bilirdiniz. Sormaya bilirsiniz ben bilirim nasıl bilmediğinizi der boşları boşaltmış olan boşların sahibi yokların bitmişlerin kalmamışların artık yokların sahibi sahipleri.
Bir anı olmaya varmısın? Her şey bir anı dolularda daha yaşanmamış olanları sindirilmemiş yutulmamış boğaza takılmamış olanları sindirilmemiş kafaya yerleşmemiş orada kalmış olmaya hayatın hepsini hiçbirini bir kısmını.
Yorulmuş olmalı kağıt kalem beyin ondanda yorgun .Biraz müsade edin birazaçılın şöyle. Bir nefes istediği gibi en lezzetlisinden bunu beğenmedi alın yenisini verin o da olmadı.
