Bazen hayatı anlamaya çalışırız beraber. Anlayamayız çoğu olayları. O zaman sorularımız devreye girer. Öğrenimlerimiz yetmemiştir. Yetmemiştir bunca yıl yaşadıklarımız. Benzer yaşadıklarımız benzemez olmuştur. Sonuçları korkutur. Biz benzetemeyiz. Olmaz deriz, bu kadarı olmaz, artık olmaz. Ama birebir benzer. İnanmayız. İnanmak istemeyiz.
Oradan bakmak bizi yorar vaz geçeriz kolaydan. Zor bir yerlerden bakmaya çalşırız.
Gözaltına alınanlar kayıp.
Avukatlar bulamıyor. Savcılarda var demiyorlar.
Terör hariç ailelere bildirmek zorundalar. Teröre mi soktular?
Terör…
Bilmediğimiz bir kelime değil.
Nesi benziyor?
Geçmişin yakın uzak bir geçmişin izleri.
Benzemiyor değil mi? Ben benzetmemeye çalışıyorum da.
Doğru söyleyin benzemiyor değil mi?
