Bir kapı çarpışı gibi sıcak bir günün ortasında yakalanış bakışı suçüstü yakalanış mahzunluğu az sonra hırçınlaşacak bakışlar.
“Bütün kadınlar gibiyim terliyorum öksürüyorum çürüklerim var beni özlemeyeceksin bütün kadınlar gibiyim.” Demeden öyle demeden tam da filmde ki gibi hangisiydi unutulmuş o film de ki gibi bir ayrılık cümlesiyle belki o da yok sadece bir bakış belki bir omuz hareketi belki bir sert kapı çarpması belki başka daha korumacı bir omuza daha da sokuluşla.
Prizmalardan binlerce prizmada parçalanmış bölünmüş sonra tekrar var olmuş birleşmiş el yordamıyla ucuna tutuşturulmuş yok olmuş hayat ışıkları gibi geçen onca zamana benzer.
Bir Fransız filmi sesler daha çok sessizlikler bir elektrik süpürgesi eşliğinde yarısı anlaşılmaz yarısı duyulmaz duyulsa bile bile anlaşılmaz kelimeleri yutulmuş en çok anlaşılanı sessizlikler sen ne anladıysan ne düşünüyorsan o. Konuşmayan dudakların boyaları koyu çok koyu kırmızı, açık renk puslu bakan gözler dolu dolu sessizlikler.
Terkederken giderken yok olurken artık olmayacakken öyle demeden tam da öyle demeden her ne söylenecekse söyleyecekse gidilen giden.
Bari rüyalara uğrama her gece yerine Louise De Funes gülüversin o olsun ara sıra gel yinede.
