Hiç geçmediğim bir yol, camlarda çılgın bir yağmur, yeşil, bahar daha gelmemiş dağlara dallara soğuk, bir çığıltı su çığıltısı. Hızlı günlerdi günler çabuk geçer, çabucak biter sabahlar çabuk gelsin diye erken yatağa girilir rüyalarda sabahtan önce bir daha görmek hemen uyku. Çok erken daha çok yakın olunduğu vaz geçilmez olunduğu günlerde buralardan geçmiş olmalıydı. Bana dokunduğun o günü. Yolun kıyısında üstümüzde bir çiselti, buradan geçiyor musun? Yakınlarda geçtin mi? Mesela bugün, dün, geçen hafta, birkaç ay önce, önceki yıl, onlarca yıl hiç mi?
Tutunulamayan şarkılar dinlediğimiz, dağılmadan dağıldık gittik .
Şehirden çok uzaklarda, şehrinden şehrimizden artık senin mi onu bile bilemem şehrimden. Çisildeyen bir yağmur, burası senin olmalı, çağıldayan şımarık çağıldayan hem de aşağılarda akan su. Yolda ne yağmur vardı. Şehrim de yağmur vardı. Doğa daha yeşil değil ıslak, puslu. Yıllar önce sen buralardan geçerdin. Şimdi hangi rüyadasın, neredesin kim bilir? Daha temiz, daha güzel, daha çiçekli, daha bahar, belki yanlış bir zamanlama benimkisi daha Nisan olabilir. Ayrılık bu yollarda, o yıllarda gelmiş olabilir. Bu bakışlar silinmez.
Farkında mısın? Tabii ki değilsin. Birkaç damla yağmurunu, birkaç baktığın aklında şimdi yoktur bile dalı yeşili, bir ayrılık planını yarın söylerim buralarda planlanmış araklamış olabilirim. Bir kokuyu şimdi senin bile olmayan.
“Yol çok uzak gidelim””Bir şarkı duydun mu?” “Ne şarkısı?””Gidelim”.
