Çocukların bildiği çok şey vardır bize anlatmadığı özellikle bize anlatmadıkları bilirsiniz biliriz. Bıcır bıcır anlattıkları birbirlerine bir sohbet koyulaştırırlar görürsünüz.
William Golding in Sineklerin Tanrısı nda ki bir dialog gibi.
Simon duraksaya duraksaya “ Belki “ dedi “ Bir canavar vardır belki” “ Demek istediğim şu bizden başka canavar yok belki”. Bir Karagöz perdesi gibi bir hayat da onların olabilir hayat onlara bir Karagöz perdesi olabilir.
Hayatın tam göbeğinde tutarak elinizden bakarak gözlerinize belki sokularak paçanıza bir kedi uysallığıyla size binlerce ders verebilir bütün geçmişinizden çok çocukluğunuzu neden unuttuğunuza dair.
Sonra özlersiniz.
Sırf bu yüzden belki torunlar daha çok seviliyor diye bilebiliriz. Elimizden çocukluğumuza götürdüklerinden belki. Gözlerimize bakıp bir de hesap sormadan hesabı getir bari.
“ Bana nasıl bir dünya bıraktın bırakacaksın ?” bize bırakılanın içine nasıl ettiğimizi önümüze
Kdv si dahil koyup gözünüze sokup nasıl ettiğimizi önümüze koyup yemin billah her parmağımızın ucuna gelene kötü demişken üstelik dünyanın bütün mülkleri mülkiyetleri gözümüzü doyurmamışken.
Bari gürültü etmeyin çocuklar uyurken daha uyanmamışken size bu dünyayı öğreteceklerinden bari rüyalarına girmeyin rahat bırakın bunca kötülüğü gırtlaklarına kadar doldurmuşken.
Elini tutar gözlerinize bakar çekil kenara güle diyeceğim der.
