Çocuktu. Yıllar önce çok yıllar önce ben bile çocuk olmalıyım o zamanlarda. Paris’te bir taksi durağının dibinde yaşadıklarını anlatıyordu. Geceyi içine gizemler kaçmış nemli geceyi. Yeniden gelmiş. Nemli çarşafları olan yataktan fırlayıp gelmiş. Yine çocuk. Masumluklar yine cebinde çerez. Bakma ben de kalan saçlarına kır karışmış, bütün organları özellikle kalbi […]
Kulağımda bir arıza oluşmuş olmalı. Kötüyü daha kötüyü duyuyor o kadar. Özensiz ağızların olmaması yaşanmaması gerekenleri bile hep yaşanılır doğal umursamazlığında gelişigüzel anlatması. Acelesi var, pimi çekilmiş bir bomba dilinde çabuk çok çabuk söylenip bitsin gideyim işim var özensizliği. Acıtır mı? Yakıyor dehşeti içinde bir harlı ateş. Çorbayı kedi önünden […]
Yaşamın ucuna bir yolculuk yaptığımız. Bakıyorsun ne kalmış? Çoğu yaptıklarını saymıyorsun. Sayılmaz zaten çık çık bitmez bir merdiven o da değil birkaç basamak olmadı herkes çıkarken sen inmişsin o bile sayılmaz. Ne yapamadın? Ne eksik kaldı? Kiminle ne kadar birlikte olamadın? Ne oldu? Ne engelledi? Eksiklikler ne eksik kaldıysa onun […]
Anlatıyordu. “Kulenin en tepesine çıktı nefes nefese. Garanti olsun diye bıçağın keskin ucu yukarı gelecek şekilde toprağa dikip öyle çıkmıştı yukarı.” Garanti olsun diye. Kulenin tepesinden atlayıp bıçağa denk getirdiğinden mi? Getiremeseydi? Getiremese de mi? Getirebilmiş miydi? Getirmeden de mi? ‘Babam Romulus’ da çocuğa anlatıyordu. Çocuk uyanıp uçurumun kenarında olduklarını […]
Kara humma, veba, kolera, tifo kadar tifüs biraz yavaş kalır bitlerin ağırlığından pirelerden daha zıplak yayanları vardır. Yalayıcı olduklarından bulaştırıcılıkları çoktur yayanların. Camus Veba romanında Cezayir de 1941 yılında tanık olduğu tifoyu anlatır derler. Kötülüğün yayılması da öyle bulaşıcıdır. Büyük bir ihtimal onu anlatmıştır. Önce sıçanlar ölür sokakta kimse şer’e […]
