Para bulunmamış, avcı toplayıcı dönemlerden kalma değiş tokuş sisteminin sürdüğü zamanlar hiç kimse eder konusunda o kadar kafa yormuyor bu kadarmış deyip kadere razı ne verdiyse ne aldıysa bitti tamam yaşıyordu. 2 yumurta bir çuval yulaf ediyor, bir tavuk bir zeytin tanesine gidiyordu. Mutsuz olan yok muydu? Vardı. Onlar tapınaklara gidiyor, orada tanrılara ibadet ediyorlardı. Tavuk yumurtası yerine bıldırcın yumurtası verenler başka daha iyi bir ceza olmadığı için o sıralar tepelerine bir şeyler vurulup öldürülüyordu. O zamanlarda yaşamadım ve para olmayınca yazıda yoktu büyük ihtimalle onun için bir şeyler varsa da o zamanlarda yazılmış okumadım. Bir kurgu bu anlattığım ama olma olasılığı çok fazla bir kurgu.
Değerlerin oluşmadığı, ahlakın kuralları olmadığı bir düzen her şey benim hiçbir şey senin değil çıkarımı.
Yok yahu olmaz demeyin. Üç beş boncuğa Manhattan ne zaman alındı? Beş yüz yıl bile olmadı. Ben binlerce yıl öncesini konu ediyorum. Atalarımızın oğlum deve kaç kuruş? Diye bir sözleri de vardır.
O günden bu güne ne değişti? Para neyi değiştirdi? Şimdi para ortadan kalkıyor ne olacak?
Para icadından bu yana çok değerli olmuştur. Ne hayatlar almıştır? Ama bu yüz yıla kadar canların bu kadar değersizleştiği bu kadar ucuza ölen, kötü yanı da dert edilmeyen bir yüz yıl olmadığını kabul edelim. İki topluca katılınan dünya savaşı da bu yüzyılda değerlerin yer değiştirmesinde önemli bir rol oynamıştır.
Değerler başka yerlere uçmuş, değerli şeyler birden değersizleşmiştir. Bundan on yıl önce olmayan bir dolu araç hayatımızda değerli bir yer alıyor. On yıl önce olan bir dolu şeyi ise hatırlamıyoruz bile. Hayatlar ucuzlamış, ölümün bedeli, canın bedeli hesaplanıyor bile şu kadar yaşardı, şu işi yapardı şu kadar kazanırdı hop bir hesap makinelik iş kağıt kaleme lüzum yok kafadan topla, böl, çarp, çıkar.
