Mevsimleri azgın rüzgarı fırtına, sıcağı çöl, soğuğu kutup, açık gökyüzü bulutsuz, bulutlar koyu gri değil simsiyah. Kalemin ucuna öyle denk gelmiyorlar öyle hissediliyorlar. Her şey bilerek anlayarak yazılmıyor. Hissederek onu da anlayabildiğin kadar yazabiliyorsun. Bir de kelimeler senin bildiklerin okuyanın bildiğine denk gelip ikinizde aynı anlamı yüklediğinizde aynısını anladığınızda anlattığınızı.
Başkalarına anlatmaya çalışılıyor, başkaları okuyacak anlayacak bir de senin anlattığını.
Kanatlarını anlatacaksın yüreğinin orada kalmayacak senin yüreğini ciğercinin vitrininde tavuk kanatları takılmış.
Bazı cümleler tamamlanmayınca sonu olmayınca sonunu okuyana bırakınca daha güzel oluyor gibi biraz da o kullansın kelime stoklarını kendi kelimeleri daha güzel yakışır. Kelime bankasında o kadar da güzeli olmayabilir elde ne varsa okumanın selfie si bu olabilir.
Adam bir yerlerde direnişe geçmiş bile olabilir. Mayıs gelmesin cümle tamamlanmasın. Nisan bu kadar uzun yaşanmazdı ne uzun bir cümle. Yağmur hiç bu kadar az yağmazdı adı üstünde nisan.
Nereden nereye. Bir masa demir, yüz yılın bir önceki yüzyılın başları üstü mermer. Kadın uzun bol bir elbise kelimelerimde robalı mobalı yok adam kolalı dantelli gömleği üstünde ceket çay saati.
Resme bakıp nisan o yüzden uzamış olabilir. Leylaklar açmış kokmuyor şehir leylakları ondan. Mevsimler cümlelere benziyor yarısı yok kendi değil yaşayan ne istiyorsa o ne hissediyorsa onu yaşasın .
